Kinderen van Nieuw en Meer | Neneh
Neneh

Neneh    (1995)

gemeenschap

Je hebt hier af en toe opruimdagen. Daarna ziet het er ongeveer twee dagen ontzettend goed uit, en dan weer niet.

"'Je woont eigenlijk in een soort dorp hè?', zeggen mensen vaak als ze bij mij zijn geweest. Maar zo zie ik het niet. Bij een dorp denk ik aan Badhoevedorp en dan denk ik bij mezelf: oh, mijn god, nee. Daar heb je heel erg veel geroddel en dat valt volgens mij hier wel mee. Hier is het meer een gemeenschap dan een dorp. Er is altijd een goede sfeer. Als er feestjes op het Buitenland zijn, dan komt iedereen even langs. Ook als er in de Cantina iets is, dan komen mensen gewoon dansen en het kan ze eigenlijk niet schelen hoe ze dansen en of er iemand kijkt. Als ik in een woonwijk was geboren, had ik alleen een huis. Nu is het hele terrein mijn huis.

Een kunstenaar had spuitbussen buiten laten staan. Die hebben we op elkaar leeggespoten.

houtsnijden

Ik liep af en toe bij Maarten en Liet binnen en dan kreeg ik een bitterkoekje. Ik kwam gewoon even vertellen wat ik aan het doen was en dan vertelden zij wat zij deden. Ik had ook een tijdje dat ik heel veel naar Richard toeging. Hij leerde me houtsnijden of we hadden het over Kungfu. omdat ik dat een tijdje heb gedaan. Bij Reina kwam ik veel toen er negen puppies waren geboren. Het waren vooral de kunstenaars met huisdieren waar ik veel kwam. Cor had toen Lola, die is nu al een tijdje dood. Ik kwam vaak bij Jan Haak. Ik wilde Dino altijd trucjes leren. Jan Haak was volgens mij gewoon aan het werk, af en toe vroeg hij iets aan mij of ik vroeg waar ik snoepjes kon vinden voor Dino. Dat was het gesprek zo'n beetje, volgens mij. "

Er zijn hier plekken waar helemaal niemand komt. En die kan je dan gewoon geheim noemen.