Lotus (1996)
"Ik weet niet meer hoe oud ik was, toen we met alle jongens van dit terrein een gat gingen graven. Daar, om in te wonen. Op het voorterrein. Een heel diep gat voor een ondergronds clubhuis. Volgens mij zijn we nooit dieper gekomen dan een meter. En daar hebben we echt maanden aan gewerkt, aan dat gat. We gingen altijd met een hele grote groep zwemmen. We kropen zo met z'n vijven in een kano. Niemand kon kanoën en we hadden meestal maar één peddel. We belandden helemaal op het midden van het meer. Totdat iemand ons kwam ophalen. Of een van ons sprong in het water, meestal ik, en dan trok ik het bootje aan het touw en dan zwom ik helemaal terug.
clubhuis
Vroeger was echt alles in deze buurt onder geverfd. Alle stoelen en alle deuren waren onder geverfd. En op de raampjes waren vaak hartjes geschilderd. Nu is alles bijna een Ikea-woning. Dat vind ik wel jammer.
Want als je met allemaal kinderen in een gebied bent, dan is er uiteindelijk geen leeftijdsverschil meer. Je bent gewoon een groep.
Ikea-woning
De Cantina was altijd een bijeenkomst van de buurt en nu zie ik constant allemaal Range Rovers staan. Is er een bruiloft van een of andere proleet. Ik zou de buurt graag meer samenbrengen, zoals vroeger, dus meer van die feestjes en festivals en kampvuren. Kom ik op een vrijdagavond thuis, zie ik allemaal mensen staan die hier niet wonen. Wat mij betreft mogen die allemaal weg. Alles wat commercieel wordt haalt schoonheid weg. Want dan wordt het gecreëerd op de ogen van anderen in plaats van de ogen van ons als Nieuw en Meer. Ik vind het heel irritant dat mensen hier naartoe worden getrokken. Ik kijk ze altijd heel vies aan."