Archive/
Lada Hrsak en Daniëlle Huls
De oude Archivaris met lange grijze baard dwaalt eindeloos door het labyrint van magische kennis en fantastische schatten.
De hedendaagse archivaris is creatief en bij de tijd met glimmende sneakers en skinny spijkerbroek. Hij werkt en beweegt in de eigentijdse wereld van steden, dorpen en land. Van Coffee Company naar expositieruimte. Van timmerwerkplaats naar galerie. Zij neemt waar en slaat op. Bewaart en verzamelt. Hij heeft een plaats nodig waar hij al de verzamelde kennis, inspiratie en materiaal kan opslaan en archiveren. Een veilig archief, een kluis, die een ruimte omringt. Voor downloaden en opladen. Veilig achter slot en grendel.
Dit archief heeft een koude harde weerspiegelende buitenkant en een warme zachte kern. Het is een ononderbroken ruimte, een archiefgang, waar zij rond en rond kan lopen, eindeloos, zwervend door zijn geordend labyrint, penningmeester van zijn eigen geest, intellect. Rond een centrale lege kern, voor rust.
In de tijd wordt het archief voller, gevulder, een reflectie van het leven. Als het archief uitpuilt moet er worden weggegooid, opgeschoond. Het archief is een hard disk voor het creatieve individu.
Zij heeft haar eigen proces van archiveren, herbeschrijven en verwerken en dus haar eigen daarbij behorende kasten en opbergsystemen. Hij doet het anders en wil dus een andere indeling en opbouw hebben.
Zij wil een tuin in het midden met een kersenboom om met vrienden in de zomer onder te eten. Hij wil er zijn rotzooi kwijt, maar er zijn momenten da t hij leegte wil.
Het archief heeft aan de buitenzijde van de gang verschillende type kasten en opbergsystemen. Schuifdeuren, lades en planken. Aan de binnenzijde is de wand bekleed met houten -Shaker- haken. Het vijf meter hoge archief kan tot de nok worden gevuld. De bibliotheekladder rijdt langs een rail en maakt alle hoeken en gaten bereikbaar.
De houten buitengevel van het archief is bekleed met een spiegelend materiaal dat de omgeving en voorbijgangers reflecteert. Vreemd en aantrekkelijk maar onneembaar voor de onbekende. Alleen de eigenaar weet er raad mee. De grote kluisdeuren zijn bijna niet zichtbaar. Een onbekende moet zoeken naar de entree. Ze zijn zwaar en gaan open met een geheime code. Symbolen, cijfers en LED-lampjes geven in encryptie de gegevens van de eigenaar en de hoeveelheid voorwerpen in het archief aan.
De binnengevel om de lege kern is semi-transparant. Vooral 's avonds als het licht in de gang aan is, is goed te zien hoe vol het archief is. De constructie van de gevel is licht, van hout met gerecyclede oude houten terrasdeuren tussen gevelplaten van polycarbonaat. Een grote eettafel kan uit het archief de tuin worden ingetrokken. In de zomer zoemen de bijtjes onder de boom.
Een smalle snede geeft de voorbijganger de mogelijkheid naar binnen te gluren, de tuin in. Op de tenen staand kan hij net even over de rand kijken, terwijl de eigenaar in het archief onder hem door kruipt.